Dawno temu w stawie… Co to jest dysplazja stawu biodrowego?
Dysplazja stawu biodrowego polega na nieprawidłowym rozwoju części kostnej panewki w trakcie rozwoju płodowego.
W prawidłowym stawie głowa kości udowej i panewka są do siebie idealnie dopasowane jak dwa klocki Lego, dzięki czemu staw może poruszać się bez ograniczeń w każdej płaszczyźnie.
Wadliwa panewka (dysplastyczna) jest zbyt płytka i ma strome brzegi – dwa klocki do siebie nie pasują, co sprawia, że staw rusza się nieprawidłowo, a dziecko w przyszłości może utykać i skarżyć się na ból biodra.
Czy moje dziecko może mieć dysplazję?
Ryzyko dysplazji w Posce wynosi około 4%, czyli czworo na 100 dzieci urodzi się z chorym biodrem.
Do czynników zwiększających prawdopodobieństwo wady zaliczamy:
– pierwszą ciążę,
– dużą masę urodzeniową dziecka,
– ułożenie posladkowe lub miednicowe,
– występowanie dysplazji stawu biodrowego u rodziców lub rodzeństwa.
Pamiętaj: To tylko statystyka, ten problem może dotyczyć właśnie Twojego dziecka, dlatego właśnie wykonujemy USG bioderek.
Kiedy warto robić badanie?
Badanie wykonujemy zwykle między 4. a 6. tygodniem życia, a następnie powtarzamy około 3. m-ca życia.
Wyjątek stanowią dzieci z klinicznym podejrzeniem wady podczas badania patronażowego noworodka lub bilansu niemowlęcia – wówczas badanie potrzebne jak najszybciej.
Pamiętaj: Im szybciej wykryta wada biodra, tym lepsze wyniki leczenia.
Na czym polega badanie?
Badanie składa się z dwóch etapów – oceny klinicznej i ultrasonograficznej. Badanie kliniczne polega na sprawdzeniu zakresu ruchu w stawie oraz jego stabilności przy pomocy testu wyważania.
Ultrasonografia pozwala ocenić kształt panewki stawu biodrowego oraz jej wzajemną relację z głową kości udowej.
Wyciągając wnioski z obu badań mogę powiedzieć rodzicom, czy stawy biodrowe dziecka są zdrowe, wymagają drobnej korekty czy intensywnego leczenia.
Co jeśli moje dziecko ma chore (dysplastyczne) biodro?
Niewielka dysplazja wymaga tylko obserwacji, unikania kładzenia dziecka na “chorym” boku, preferując leżenie na plecach lub brzuchu, oraz tzw. szerokiego pieluchowania
Duża dysplazja – biodra niestabilne, podwichnięte lub zwichnięte leczone są w domu przy pomocy specjalnych ortez odwodzących – szelek Pavlika lub poduszki Frejki.
Pamiętaj: Sukces w wyleczeniu dysplazji zależy w bardzo dużym stopniu do rodziców i stałego, prawidłowego stosowania ortez oraz regularnych kontroli lekarskiech korygujących ich ustawienie w czasie leczenia.
Jaka jest skuteczność leczenia zachowawczego (ortezami)?
Skuteczność leczenia ortezami jest bardzo duża, ale zależy od dwóch czynników: szybkiego wykrycia wady i dobrej współpracy lekarz-rodzic.
Tylko niewielka część najcięższych dysplazji będzie wymagać leczenia szpitalnego – leczenia wyciągowego z repozycją i założeniem gipsu lub leczenia operacyjnego poprawiającego dopasowanie obu elementów stawu (głowy i panewki).